Şimdi hep birlikte bir cimrinin yaşam felsefesini inceleyelim.
İçerik Navigasyonu
1- Para saklanması gereken bir şeydir.
Bir cimri parasını harcamamak için elinden geleni yapar. Bakın tutumlu olmak ile cimri olmanın arasındaki farklı anlayalım. Bir cimri en ufak şeyler için bile parasını elinden çıkarmamaya uğraşır. Deyim yerindeyse kırk takla atar. Gerekirse öbür dünyaya götürmenin bir yolunu bulur ama para harcamak da nedir?
Neden harcasın ki paracıklarını? Yazık değil mi?
2- Her eşya sonuna kadar kullanılmalıdır.
Bir cimriyi evinden tanıyabilirsiniz. Mobilyaları dökülüyor mu? Duvarların rengi mi solmuş? “Abi senin maaşın ayda 10 bin lira değil mi, şu duvarlara bir badana yaptırsana.” Deme ihtiyacı mı duyuyorsunuz? Tebrikler, bir cimrinin evine geldiniz.
Ne gerek var koltuk takımını yenilemeye? Sonuçta yeni alınan da eskiyecek. Böyle şeyler için para harcamaya değmez.
3- Tabi ki hesabı karşı taraf ödemeli.
Paylaşmayı ve haşa hesabı başkası için ödemeyi asla kabul etmez bir cimri. Mümkün olduğunca karşı tarafa ödetir. Çocukcağızın içinden gelmiştir ödemek tabi… Neden insanların kibar davranmasına izin vermesinler ki? Kolay mı kazanılıyor bu paralar?
4- Her fırsatta para kazanma imkanları kollanmalı.
Ne demiş bir cimri atasözü “Bir işi iyi yapıyorsan, asla bedavaya yapma.” Hatta son kuruşuna kadar emeğinin karşılığını al. Mümkünse daha fazlasını al.
5- Fazla arkadaş cep boşaltır.
Bunun gezmesi var tozması var, bunlar hep parayla oluyor. Evinde ağırlaman gerekir, bu da bir sürü para. Hele yemek daveti vermek falan. Aman Allah korusun. Ne biçim sözler onlar! Bir cimri için ne kadar az arkadaş, o kadar cepte kalan para demektir
Cimrilik deyince aklıma Moliere’in “Cimri” isimli tiyatro oyunu geriyor. Orada da hastalık derecesinde cimri olan Harpagon’un düştüğü gülünç durumları görüyoruz. Burada bir de tiyatro tavsiyesi yapmış olduk. 
